Goede doelen nieuws
Stichting Rondom Baba
- Gegevens
Stichting Rondom Baba is opgericht door Yvonne Gemer in 2007, om fondsen te werven voor het project Here Bugu, een ecologische gemeenschap in Mali. Oprichters Baba Traore en Yvonne Gemer hebben de dagelijkse leiding over het project.
Here Bugu heeft een groep van 18 vaste medewerkers en 80 medewerkers die flexibel ingezet worden, waaronder 15 stagiaires. Daarnaast geeft men kortdurende opleidingen aan externe leerlingen en geven zij onderdak aan 50 gevluchte families van een nomadenvolk, de Peulen.
De bestuursleden wonen allen in Nederland, Yvonne woont een deel van het jaar in Mali en een deel van het jaar in Nederland. Naast bestuursleden heeft de stichting in Nederland ook vrienden en adviseurs die bijdragen aan de stichting. De bestuursleden en medewerkers in Nederland doen dit onbetaald.
Here Bugu bevindt zich op 4 hectare grond op het platteland in midden Mali. Het is te bereiken over een zandpad dat loopt door een verschroeid landschap. De licht is verzengend heet, zand, stof en zwarte plastic zakjes stuiven rond. Ondervoede kinderen zoeken de laatste graankorrels op kale akkers die gedeeltelijk in de fik gestoken zijn, graatmagere koeien en schapen scharrelen rond op zoek naar wat eetbaars en naar water. En dan, ineens, kom je door een grote toegangspoort in de 800 meter lange muur die het terrein van Here Bugu omringd, in een groene, vredige oase terecht met heel veel bedrijvigheid, levendigheid en vriendelijke mensen.
De opleidingen
De gemeenschap Here Bugu is op zichzelf al een opleiding. Er wordt gebouwd, er is elektriciteit, er is transport, er zijn dieren en land- en tuinbouw, een school, een smid en een speeltuin voor de kinderen. Er is altijd een groep van ongeveer 15 interne stagiaires die een jaar blijven, jongens uit de omliggende dorpen. Ze krijgen een algemene opvoeding en een praktische opleiding door afwisselend mee te lopen met de verschillende afdelingen. Maar er zijn nog meer opleidingen. Op Here Bugu worden ook korte opleidingen, van enkele weken tot 3 maanden, aangeboden. Jongeren uit de omgeving krijgen hier algemene vorming en leren een handvaardigheid waarmee ze in hun eigen onderhoud kunnen gaan voorzien. Bijvoorbeeld stoelenmatten, blikslagerij, leerbewerking, sieraden maken, haken en breien. Zeer recent is de stichting ook begonnen met een weefopleiding. Daarnaast kunnen alle medewerkers deelnemen aan de alfabetiseringslessen aan het einde van de dag. Here Bugu heeft ook een schooltje voor ongeveer 40 kinderen die worden voorbereid voor openbaar lager onderwijs en er is een start gemaakt met onderwijs aan de kinderen van de vluchtelingen.
De startups
Uit de verschillende opleidingen ontstaan in de loop der tijd kleine bedrijfjes binnen de muren van Here Bugu. Dat is nodig omdat het in deze corrupte maatschappij onmogelijk is voor jongeren om zich staande te houden zonder de hulp en bescherming van Here Bugu. Op deze manier is het starten van een eigen bedrijfje ook een opleiding. Inmiddels zijn er al heel wat startups ontstaan.
Op dit moment heeft Here Bugu 5 startups binnen de muren. Uit de leerbewerkingsopleiding is een tassenbedrijfje ontstaan. Deze tassen worden verkocht in Mali. Dan is er een bedrijf dat kippengaas produceert, ook dit wordt binnen Mali verkocht. Ook is er een koeien-, kippen- en schapenhouderij. Er wordt moringa verbouwd en verwerkt tot poeder, wat gebruikt wordt als voedingssupplement in Mali. Uit een sieradenopleiding is een groep vrouwen ontstaan die armbanden maken, ontworpen door een Nederlandse kunstenares, die verkocht worden aan Return to Sender in Nederland. Met de opbrengst worden deze vrouwen geholpen om meer zelfredzaam te worden. Met deze bedrijfjes wrdt vooralsnog geen winst gemaakt omdat de opbrengsten direct geïnvesteerd worden in de aanschaf van materialen en vergoedingen van de medewerkers. In de toekomst kunnen de goedlopende startups zelfstandig verder naar de omliggende dorpen en daar een eigen Here Bugu starten. Altijd in verbinding met het moederproject.
Panda Juu
- Gegevens
De stichting Panda Juu is op 6 juli 2012 opgericht (Panda Juu is Swahili voor "klim omhoog"). De stichting ondersteunt het op Zanzibar gevestigde Kawa Training Center. Dit opleidingsinstituut biedt opleidingen aan gemotiveerde jongeren waarmee ze in de toeristenindustrie hun kansen op de arbeidsmarkt vergroten dan wel een eigen bedrijf kunnen starten.
De ondersteuning bestaat uit:
- fondsenwerving voor specifieke projecten;
- fondsenwerving voor tegemoetkoming in de opleidingskosten van specifieke studenten;
- werven en begeleiden van vrijwilligers die op Zanzibar gaan lesgeven of anderszins meehelpen;
- meedenken over het beleid;
- meeschrijven aan curricula;
- meehelpen bij de ontwikkeling van lesmateriaal.
Panda Juu kan door zijn kleine, platte, transparante structuur heel snel en adequaat helpen en handelen. Het bestuur bestaat geheel uit vrijwilligers. Geld geworven voor Kawa Training Centre komt dus uitsluitend ten goede aan dit centrum.
Kawa Training Centre (KTC), gevestigd op Zanzibar, Tanzania, is een opleidingsinstituut dat zich specialiseert in toeristische opleidingen. KTC is in 2009 opgericht door een aantal Zanzibari en Nederlandse specialisten in toerisme en onderwijs, die een brug wilden slaan tussen de torenhoge werkloosheid op het eiland, vooral onder jongeren, en de vraag naar goed opgeleid personeel vanuit de toeristenindustrie.
In slechts enkele jaren heeft KTC zich ontwikkeld tot een alom bekend en gerespecteerd instituut waar gedegen opleidingen gegeven worden waarmee afgestudeerden onmiddellijk aan het werk kunnen. De school is erkend en volledig gecertificeerd door de Tanzaniaanse Vocational Training Authority.
KTC speelt een belangrijke rol in het terugdringen van werkloosheid en armoede op Zanzibar en helpt de toeristenindustrie bij het vinden van geschikt plaatselijk personeel. KTC is ook nauw betrokken bij het ontwikkelen van duurzaam toerisme en in het bestrijding van de vervuiling.
Online lessen volgt ligt voor de Kawa-studenten ver buiten hun bereik. Het is al een hele uitdaging om het busgeld te organiseren. Hier ziet de stichting graag verandering in. Vanuit Canada is een lading fietsen geschonken, waarvan een 100-tal voor het Bluebikes project van Kawa. Dit is de fietsenverhuur waar de studenten ervaring opdoen als fietsenmaker en als fietsgids. Ook kunnen de studenten van deze fietsen gebruik maken om naar school te komen. Hiermee besparen ze op het busgeld, krijgen ze lichamelijke beweging, kunnen ze een bel- of internetbundel voor hun telefoon kopen om bereikbaar en up-to-date te blijven. De fietsen worden gedoneerd en blauw gespoten voor een professionele eenduidige uitstraling, herkenbaarheid en traceerbaarheid. De lokale garage doet dit voor 15 euro per fiets.
De meeste studenten die KTC aantrekt, behoren tot de allerarmsten. Zij hebben geen enkel inkomen en kunnen alleen deelnemen aan de studie als ze die parttime kunnen volgen, zodat ze tijd overhouden om te werken voor hun levensbehoeften. Juist deze studenten wil de stichting graag uit de armoedespiraal halen. Daarom wil Panda Juu voor hen jaarlijks een aantal beurzen ter beschikking stellen zodat ze hun opleiding per module kunnen doen.
Vanaf de oprichting in 2010 heeft Kawa Training Center zich sterk gemaakt voor de positie van vrouwen, onder andere door het verstrekken van beurzen aan vrouwen die anders geen kans zouden krijgen om te gaan studeren. Deze vrouwen besteden na hun afstuderen een deel van hun tijd aan de promotie van het recht van vrouwen om te studeren en te werken zoals ze dat zelf graag willen. Panda Juu helft Kawa Training Center hierbij door speciaal voor dit doel geld in te zamelen.
Children's Fund of Malawi
- Gegevens
Malawi ligt ingeklemd tussen Mozambique, Tanzania en Zambia. Van de 16 miljoen inwoners zijn er meer dan 1 miljoen wees. Driekwart van de bevolking is afhankelijk van landbouw die bestaat uit tabak, koffie, thee en suiker die vrijwel helemaal is bestemd voor de export. Dit maakt Malawi tot èèn van de armste landen op aarde. Ongeveer 74% van de bevolking leeft onder de inkomensarmoedegrens van 1,25 dollar per dag en op procent onder de drempel van 2 dollar per dag. Onderwijs, een belangrijke oorzaak van relatieve rijkdom, is heel onrechtvaardig verdeeld. Bijna 30% van de arme kinderen gaat niet eens naar het basisonderwijs die in Malawi gratis is. Het secundair en hoger onderwijs wordt grotendeels bezocht door kinderen uit niet-arme huishoudens, voornamelijk vanwege het vereiste inschrijfgeld.
Ook de kindersterfte is hoog in Malawi en de levensverwachting bij de geboorte is 50 jaar. Hoewel het aantal nieuwe gevallen van HIV/AIDS wel daalt is bijna 10% van de bevolking besmet met de ziekte en wordt minstens 70% van de ziekenhuisbedden in Malawi ingenomen door deze patiënten.
Het Kinderfonds van Malawi is sinds 1992 actief in Malawi. In die tijd is er een breed scala aan projecten opgestart die zich richten op onderwijs, gezondheid, inkomensvorming, beroepsopleiding en inzetbaarheid van jongeren. De projecten worden altijd kleinschalig en lokaal uitgevoerd en er wordt nauw samengewerkt met de mensen die men probeert te helpen met als doel altijd het "eigendom" zo snel mogelijk over te dragen aan lokale gemeenschappen.
In Malawi komen kinderen die de middelbare school afmaken op de arbeidsmarkt terecht waar slechts 10% van de afgestudeerden een formele baan vindt. Het primaire doel van het Kinderfonds is om deze kinderen en jong volwassenen de financiële, beroeps-, levens- en ondernemersvaardigheden te bieden die ze nodig hebben om een bedrijf te starten en zelfredzaam te worden door hen vaardigheidstrainingen aan te bieden voor zelfstandig ondernemerschap. Tot op heden werden 920 jongeren opgeleid. Hierbij gaan de cursussen gepaard met activiteiten die ook inkomsten opbrengen. Honderd procent van deze inkomsten gaan weer terug naar het project en worden opnieuw geïnvesteerd.
Heel belangrijk is ook om vrouwen onafhankelijker te maken door het volgen van een opleiding en, nog belangrijker, deze ook af te ronden. Een herbruikbaar maandverband kan bepalen of een meisje op school blijft, of een vrouw haar baan behoudt en er zodoende in slaagt om voldoende voedsel te verbouwen voor zichzelf en haar gezin te voeden. De maandverbanden kunnen gewassen worden en, omdat ze gemaakt zijn van duurzame materialen, gaan ze vele maanden mee. Een simpele oplossing die heeft bewezen een enorme impact te hebben op het leven van Malawische meisjes en vrouwen. Het maken van deze maandverbanden is ook weer een activiteit die de stichting zelf heeft opgezet en waardoor weer inkomsten worden verkregen.
Een ander project van de stichting is het opleiden van doven tot kleermaker of timmerman. In Malawi worden dove mensen vaak over het hoofd gezien. Een chronisch tekort aan leraren gebarentaal zorgt ervoor dat doven niet kunnen communiceren op het werk, met de politie en met gezondheidswerkers. Hun vermogen om werk te vinden, een vaardigheid te leren of een onafhankelijk leven te leiden, wordt hierdoor ernstig aangetast. Een aantal voormalige dove kleermakersleerlingen hebben met elkaar een coöperatie opgericht die de herbruikbare maandverbanden maakt en hebben onlangs een bestelling van 20.000 maandverbanden voor een internationale donor afgerond.
Zo heeft de stichting nog veel meer activiteiten zoals het opzetten, onderhouden, ondersteunen en beheren van onderwijs- en medische instellingen, de bouw van een afdeling Ongevallen en Spoedgevallen en een afdeling voor 24-uurs short stay voor kinderen in een ziekenhuis, distributie van medische apparatuur aan kinderafdelingen van ziekenhuizen, salarisondersteuning voor kinderverpleegkundigen in een ziekenhuis, renovatie van weeshuizen, bouw van lerarenhuizen en klaslokalen bij een school en de bouw van meer dan 70 individuele tehuizen voor weeskinderen.
JW Support
- Gegevens
Het doel van de Stichting JW Support is het verbeteren van de leefomstandigheden van kinderen en vrouwen in Bangladesh. Het bevorderen van "eerlijke handel", gezondheidszorg en onderwijs zijn de pilaren om dit te verwezenlijken. De Stichting geeft praktische steun aan de allerarmsten op de wereld.
Alle giften worden direct besteed aan het verwezenlijken van de gestelde doelen. Het bestuur en alle vrijwilligers ontvangen geen vergoeding. Ook de onkosten worden zo laag mogelijk gehouden, zodat van elke ontvangen euro het maximale naar de projecten gaat.
Hoe komt JW Support in Bangladesh terecht? Met de kinderen in de Voorburgse Koningkerk werd er gespaard om de neef van "tante Lien" in het verre Bangladesh financieel te ondersteunen. De neef was actief in de opvang van straatkinderen, vaak zonder ouders of met maar een ouder, die niet voor hen kon zorgen. Ze kregen in het tehuis eten, kleding en mochten naar school. En dat laatste is enorm belangrijk om ooit de armoedegrens te kunnen overstijgen. In Bangladesh is de emancipatie nog ver te zoeken. De meeste vrouwen mogen koken en kinderen baren en verder hun mond dicht houden. Vrouwen voelen zich het meest verantwoordelijk voor hun gezin en hebben naast hun werk in en om het huis een baantje om een paar centen te verdienen. Mannen mogen trouwen en scheiden naar believen. Sommigen hebben zelfs twee of drie vrouwen, terwijl ze nog niet genoeg verdienen om voor een vrouw met kinderen te zorgen. Ouders geven hun jonge dochters gemakkelijk mee aan de eerste de beste die om hun hand komt vragen. Het is weer een mond minder te vullen.
Het gebeurt dan ook regelmatig dat jonge vrouwen met kinderen er alleen voor staan. De man vond het toch niet zo gezellig of verdient niet genoeg om voor allemaal te zorgen, dus dan moet je als vrouw voor jezelf en je kroost zorgen.
Tante Lien ging in 2003, samen met Joke Wittekoek, op bezoek. In korte tijd waren er drie jongenshuizen (twee voor kinderen van 5-10 jaar en een voor jongens van 11-16 jaar), een meisjeshuis en een voor de opvang van 35 gehandicapte kinderen gerealiseerd. Totaal 150 kinderen, die een nieuw leven hadden gevonden en een betere toekomst tegemoet gingen dan vele van hun soortgenootjes.
Tijdens hun eerste reis werden Lien en Joke benaderd door een verkoper van handwerk. Hij had prachtige gehaakte engeltjes voor in de kerstboom. Maar de man, Dino Halder, had nog meer in de aanbieding. Tafelkleden in alle soorten en maten, geborduurd in schitterende kleuren en een andere keer prachtig "open borduurwerk". De laatste loten aan de "handicraftboom" zijn de sieraden, gemaakt van de schil van een kokosnoot en quilts: uit vele restjes stof worden prachtige dekens gemaakt. Werkgelegenheid is de best denkbaer ontwikkelingshulp, zo is de stichting van mening.
De kinderen of zusjes van de jonge vrouwen die borduur- en naailes krijgen komen vaak mee naar het huis. Daarom is de coordinator van het handwerk, Dino Halder, gestart met het lesgeven aan deze kinderen. In 12 jaar tijd is het onderwijs uitgegroeid tot een echte basisschool. Veel meisjes uit de buurt wisten de weg naar deze bijzondere school te vinden.
De school heeft anno 2021 acht leerkrachten in dienst om de kinderen van meestal eenoudergezinnen les te geven. Alle 165 kinderen krijgen een verantwoorde maaltijd. Vaak komen ze zonder ontbijt naar school en ook 's avonds is er niet altijd voldoende eten voor het hele gezin.
Na de basisschool wordt er gekeken wie interesse en talent heeft voor het voortgezet onderwijs. Vooral voor meisjes is hun tienertijd in de sloppenwijk een ware nachtmerrie. Ze kunnen niet veilig over straat, hebben geen toegang tot goede hygiene en worden door de familie vaak als last gezien, waar je het beste snel van af kunt komen door ze uit te huwelijken. Dit was voor Dino een reden om een kostschool te starten, zodat elke jongere die dat wil, zich verder kan ontplooien. Er is een stuk land gekocht en een school gebouwd, waar per april 2021 40 meisjes en 25 jongens wonen en les krijgen. Hier werken zes leerkrachten, een kok, 2 huismoeders en een huisvader. Na drie jaar voortgezet onderwijs heb je toegang tot diverse vakopleidingen, hetgeen de meisjes weer een betere kans op de arbeidsmarkt geeft.