Goede doelen nieuws

De Stichting Elnura is op 4 februari 2004 opgericht door de heer Jan van Bremen. Hij maakte kennis met Kirgizië toen hij als beroepsmilitair werkzaam was op Manas, de luchtmachtbasis bij Bisjkek, waar Nederlandse militairen en vliegtuigen waren gestationeerd. De confrontatie met de nood en armoede in Bisjkek is de basis geweest voor het oprichten van de Stichting.
Tegelijk heeft in 2010 Aleid van der Spek haar activiteiten om de straatkinderen in Bisjkek te helpen, ondergebracht bij de Stichting Elnura. Zij had in 2001 het probleem met eigen ogen gezien tijdens een bezoek aan een bevriende Nederlandse vrijwilligster bij de NGO Center for the Protection of Children in Bisjkek. Vanaf die tijd heeft zij op persoonlijke titel geld ingezameld voor duidelijk omschreven projecten ten behoeve van de straatkinderen. Toen zij eind 2009 voor de keuze stond stoppen of doorgaan maar dan met een officiële status, was de weg naar Jan van Bremen en Stichting Elnura snel gevonden.
Stichting Elnura vormt nu een goede basis om te werken aan verbetering van de leefomstandigheden van kinderen die vaak moeten werken voor het gezinsinkomen. niet naar school gaan en op straat leven. Kortom: voor kinderen in moeilijke leefsituaties.
Het doel van Stichting Elnura is om een steentje bij te dragen aan de verbetering van de leefomstandigheden van kansarme kinderen in moeilijke leefsituaties, in het bijzonder in Kirgizië. Zij willen dit bereiken in nauwe samenwerking met lokale sociale organisaties, die ter plaatse werken aan het realiseren van hetzelfde doel. 
Veel kinderen in Kirgizië werken voor het gezinsinkomen en kunnen niet naar school. Ze leven het grootste deel van de dag op straat. Er zijn ook kinderen die dag en nacht op straat leven, omdat ze hun ouders verloren hebben of van huis zijn weggelopen.
Op de website van de Stichting Elnura is te lezen dat:
- duizenden kinderen, waarvan de meesten nog wel een ouder in leven hebben, wonen in kindertehuizen;
- meer dan 11% van de kinderen tot 17 jaar kinderen zijn van arbeidsmigranten, waarvan minimaal 1 ouder in het buitenland woont;
- zo'n 18.000 kinderen van interne migranten (van het platteland naar de stad) grotendeels "onzichtbaar" zijn in de samenleving, omdat ze geen identiteitsdocumenten hebben. Deze kinderen kunnen niet naar school, hebben geen recht op gezondheids- en sociale voorzieningen en wonen vaak in gevaarlijke huizen in de buitenwijken van Bisjkek met beperkt water, gas, elektriciteit, sanitaire voorzieningen en communicatie;
- zo'n kleine 40% van de kinderen van 5 tot 17 jaar is gedwongen om te werken en ongeveer 65% daarvan doet gevaarlijk werk;
- al deze kinderen zijn heel kwetsbaar voor misbruik, uitbuiting en geweld. 
Meer lezen? Kijk op www.elnura.nl