Stichting PhySCI helpt kinderen met een beperking in ontwikkelingslanden een stapje vooruit en meer op eigen benen staan. Samen met lokale werkers, moeders en vrijwilligers worden er grote verschillen gemaakt in het leven van veel kinderen in Bangladesh en Nepal. De kinderen kunnen naar school en krijgen respect, aandacht en zorg van hun omgeving en hoeven niet op straat te liggen om te bedelen. Ook verstrekt de stichting hulpmiddelen en training en opleiding aan lokale hulpverleners en ouders/verzorgers. De stichting probeert dit doel te bereiken het het uitzenden van Nederlandse professionals naar projecten ter plaatse. Deze hulpverleners dragen hun kennis over aan de mensen daar. Directe hulpverlening in de vorm van onderzoek, behandeling en advisering behoort ook tot de werkzaamheden van de stichting. Om het werk zo goed mogelijk te kunnen uitvoeren initieert de stichting ook nieuwe hulpverleningstrajecten zoals dagcentra voor gehandicapte kinderen, therapiegroepen en therapiecentra.
In samenwerking met Wilde Ganzen is er geld bijeengebracht om grond aan te kopen voor de bouw van een nieuw dagcentrum. De grond is inmiddels opgehoogd en net voor het regenseizoen kon de nieuwbouw starten. Inmiddels is de begane grond volledig gestort en het betonnen frame is klaar. De vloer van de eerste verdieping, voorlopig het dak, is ook gestort. Daarmee begint het er al aardig compleet uit te zien.
Het gaat om een dagcentrum in Dinajpur. Een schrijnende situatie daar. Geen zorg, acceptatie, aandacht, respect, therapie of scholing voor de kinderen met een handicap. Ze zijn uitgesloten van de maatschappij en hebben een naar en geïsoleerd leven. Op initiatief van de lokale bevolking heeft de stichting laten inventariseren wat de behoefte is. Al snel bleek dat er meer dan 300 gehandicapte kinderen in de omgeving leven. Deze kinderen en hun ouders hebben een moeilijk leven en daar kan iets aan gedaan worden. De lokale stafleden zijn door de stichting getraind en zetten zich in voor bewustwordingsprocessen voor de ouders en de gemeenschap en bereiden de kinderen die alleen lichamelijk beperkt zijn maar wel mogelijkheden hebben om te leren, voor om naar school te gaan. Het doel van de stichting is kennisoverdracht aan het lokale team en het begeleiden daarvan naar volledige zelfstandigheid en onafhankelijkheid zodat zij dit werk in de toekomst voort kunnen zetten. Deze werkwijze is in Bangladesh nog heel bijzonder.
In principe werken er geen ouders op het centrum maar diverse moeders zijn wel bij het programma aanwezig om te leren wat hun kind kan helpen om te ontwikkelen en voor instructie voor de oefeningen en adviezen voor thuis. Zo werkt het team samen met ouders en kinderen en hebben ze ook wat extra handen. Dat is nodig omdat veel kinderen door hun ernstige handicap zeer bewerkelijk zijn. Bovendien vinden de moeders steun bij elkaar en kunnen zij hun zorgen delen. De verwachting is dat het aantal kinderen dat zal deelnemen flink zal stijgen door een betere bereikbaarheid van het centrum en de groeiende bekendheid. Vooral heel jonge kinderen worden gebracht wat een geweldige ontwikkeling is. Vroege hulp en diagnostiek geven eerder/meer kansen op verbetering en ontwikkeling.